ကိုယ္ တို႕ေတြရဲ႕ ေန႕စဥ္ လူမႈဘ၀ အေျခအေနမွာ ပတ္၀န္းက်င္၊ လုပ္ငန္းခြင္ အေျခအေန အမ်ိဳးအမ်ိဳးနဲ႕ ၾကံဳဆုံခဲ႕ ၾကရမွာပါေနာ္.. ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီအသက္ အရြယ္အထိ ပတ္၀န္းက်င္ လုပ္ငန္းခြင္အေျခအေန အမ်ိဳး အမ်ိဳးကို ၾကံဳေတြ႕ခဲ႕ဖူးပါတယ္. ႏွစ္လိုဖြယ္ ပတ္၀န္းက်င္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ လုပ္ငန္းခြင္တို႕ကို ၾကံဳေတြ႔ ျဖတ္သန္းခဲ႕ရသလို၊ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ပတ္၀န္းက်င္၊ ေမြ႔ေလ်ာ္ဖို႕မေကာင္းတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ ကိုလည္း ျဖတ္သန္းခဲ႕ရပါတယ္။
ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းေနခဲ႕ရတဲ႕ ျမိဳ႕ကေလးကေတာ႕ မၾကီးမငယ္ ျမိဳ႕ကေလးပါ… ေက်ာင္းေနတဲ႕အရြယ္မို႕ လုပ္ငန္းခြင္အေၾကာင္း ေျပာစရာမရွိေသးခ်ိန္မို႕ ျမိဳ႕ကေလးအေၾကာင္းသာ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္.. ျမိဳ႕ကေလးဟာ စီးပြားေရးျမိဳ႕ ျဖစ္သည္႕အားေလွ်ာ္စြာပဲ စည္ကားပါတယ္.. မီးရထားလမ္းေပၚမွာ ရွိတာေၾကာင္႕ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္တယ္လို႕ ဆိုရမွာပါပဲ… အဲဒီျမိဳ႕ကေလးဟာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိပါတယ္.. တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး ကူညီ ရိုင္းပင္းစိတ္ကေလးေတြလဲ ရွိျပီး ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြဟာ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ရွိပါတယ္.. ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ အခမ္းအနားေတြကိုလည္း တစ္ျမိဳ႕လံုး အတိုင္းအတာနဲ႕ လုပ္တတ္တာမို႕ ေနေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ႕ ျမိဳ႕ကေလးလို႕ သတ္မွတ္ပါတယ္..
ေနာက္ထပ္ အထက္တန္းေက်ာင္းတက္ခဲ႕ရတဲ႕ ျမိဳ႕ကေလးကေတာ႕ ျပည္နယ္တစ္ခုရဲ႕ ျမိဳ႕ၾကီးျဖစ္တာေၾကာင္႕ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထား က်ယ္ျပန္႕သြားျပီျဖစ္တာေၾကာင္႕ ေသးစိတ္ မသိႏိုင္ေတာ႕ပါဘူး.. ျမိဳ႕ အေနအထားကေတာ႕ သာသာယာယာ ရွိလြန္းလွပါတယ္.. သစ္သီး၀လံ ေပါမ်ားျပီး ရာသီဥတုလဲ သင္႕တင္႕မွ်တတာေၾကာင္႕ ေနခ်င္စရာေကာင္းလြန္းလွပါတယ္.. ေတာေတာင္သဘာ၀အလွရဲ႕ ရႈခင္းေတြကို အျပည္႕အ၀ခံစားႏိုင္တဲ႕ ျမိဳ႕လည္းျဖစ္ပါတယ္.. ျမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းတိုင္းမွာ သစ္ပင္ၾကီးေတြ စီစီရီရီရွိတာေၾကာင္႕ ေႏြအခ်ိန္ဆိုရင္ေတာင္ ေအးေအးျမျမ ရွိတတ္တဲ႕ ျမိဳ႕လဲျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႕ ဒီျမိဳ႕ဟာလည္း ကၽြန္မအတြက္ေတာ႕ ေနေပ်ာ္ခ်င္စရာ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္..
တကၠသိုလ္တက္ခ်ိန္မွာေတာ႕ အပူပိုင္းေဒသရဲ႕ ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ျမိဳ႕မွာ တက္ေရာက္ခဲ႕ပါတယ္.. ပူလြန္းတာေၾကာင္႕ အျပင္ကို သိပ္မထြက္ျဖစ္ဘဲ ေက်ာင္းနဲ႕ အေဆာင္သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ႕ရပါတယ္.. ေက်ာင္းတက္စဥ္ ကာလကေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ႕ေပမယ့္ ရွိခဲ႕ဖူးတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လည္း တစ္ခါမွ ျပန္မဆံုျဖစ္ေတာ႕ပါဘူး. မဆံုျဖစ္ေတာ႕ေပမယ့္ သတိတရေတာ႕ ရွိေနတတ္ခဲ႕ပါတယ္. ဒီျမိဳ႕အေၾကာင္း ေျပာရရင္ေတာ႕ ျမန္မာဆန္မႈေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနေသးတဲ႕ ျမိဳ႕ပါပဲ… သမိုင္း၀င္ အထင္ကရ ေနရာေတြ ရွိေနတဲ႕ ျမိဳ႕မို႕ တန္ဖိုးထားစရာ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ပါပဲ..
လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ေရာက္တဲ႕ ျမိဳ႕ကေ
ရန္ကုန္လိုျမိဳ႕ၾကီးမွာ သာမာန္ဘြဲ႕ေလးတစ္ခုနဲ႕ ၀င္တိုးဖို႕ဆိုတာ ခက္ခဲလြန္းလွပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႕ ကြန္ပ်ဴတာ ဒီပလိုမာ သင္တန္းတစ္ခုကို အခက္အခဲၾကားက တတ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႕ပါတယ္.. ဒီသင္တန္းတက္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္ကို ရုန္းကန္ခဲ႕ရပါတယ္.. ရုန္းကန္တယ္ ဆိုတဲ႕ေနရာမွာ အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႕မို႕ ေတာ္ေတာ္ကို ခက္ခဲခဲ႕တာပါ.. ဒီလုပ္ငန္းခြင္မွာ ၂လေလာက္ေနျဖစ္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဘယ္လိုမွ ဆက္ေနလို႕ မျဖစ္ေတာ႕တာေၾကာင္႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အကူအညီနဲ႕ အျခားေနရာမွာ အလုပ္တစ္ခု ရပါတယ္.. သို႕ေသာ္ အဲဒီအလုပ္ဟာ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္တဲ႕ အလုပ္၊ တစ္ေနကုန္ျပင္ကိုသာ ထြက္ေနရတဲ႕ အလုပ္မို႕ ၆လေလာက္သာ လုပ္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ အလုပ္ရွင္က ကိုယ္သင္တန္းေတြ တက္တာကို သေဘာမက်ပါဘူး.. သူကိုယ္တိုင္က် ဘြဲ႕ေတြမ်ားစြာ ယူထားေပမယ္႕ သူ႕အလုပ္သမားေတြ သင္တန္းတက္တာကိုေတာ႕ မၾကည္ျဖဴတဲ႕ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ကိုယ္ကေတာ႕ အလုပ္ရွင္ ဘယ္လိုပင္ ျငဴစူေပမယ့္ ကိုယ္႕သင္တန္းကို ျပီးဆံုးေအာင္ တက္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. တစ္ညကို ၄ နာရီသာ အိပ္ခ်ိန္သတ္မွတ္ျပီး စာက်က္ခ်ိန္ ရေအာင္ထားခဲ႕ရပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕ အလုပ္တစ္ဘက္ လုပ္ရင္းက ဒီပလိုမာ သင္တန္း၂ခုကို တစ္ျပိဳင္တည္းတက္ျပီး စာေမးပြဲကို ရေအာင္ေျဖခဲ႕ပါတယ္..
ေနာက္ထပ္ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုက ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ၾကီး ရုပ္ရွင္ရံုမ်ားပိုင္ရွင္ရဲ႕ ရုပ္ရွင္ရံုေတြမွာ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ တာ၀န္နဲ႕ ၀င္ေရာက္ခဲ႕ရတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ပါ.. စည္းကမ္း တင္းၾကပ္လြန္းလွတာကို သေဘာက်ေပမဲ႕ အေရာင္း၀န္ထမ္း၊ စက္ကိုင္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား၊ စတဲ႕ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ဘယ္လိုသက္တန္းမ်ိဳးကိုမွ တက္ခြင္႕မေပးတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ပါ.. သိပ္ကို ဆိုးရြားလြန္းလွပါတယ္.. ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ေရွ႕ေရးကို ပိတ္ပင္ ခ်ဳပ္ျခယ္ထားတဲ႕ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္မရွိတဲ႕ အလုပ္ရွင္လို႕ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. သင္တန္းတက္တာ သိရင္ ခ်က္ျခင္းအလုပ္ထုတ္ပစ္တဲ႕ ေနရာတစ္ခုပါ.. အလုပ္ခ်ိန္က မနက္ ၈း၄၅မွ ည၁၀နာရီထိ ျဖစ္ပါတယ္.. အလုပ္ခ်ိန္မ်ားလြန္းတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ျဖစ္ပါတယ္.. သို႕ေသာ္ ကိုယ္ကေတာ႕ တက္လက္စ ဒီပလိုမာတန္းကို ရေအာင္ခိုးျပီး တက္ခဲ႕ပါတယ္.. အဲဒီကေန သင္တန္း level တစ္ခုရဲ႕ စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ခဲ႕ပါတယ္. သင္တန္းတက္ေနရင္း တင္းၾကပ္လြန္းတ႔ဲ အလုပ္ခ်ိန္ကို တကၠစီအားကိုးျပီး အခ်ိန္မွီေရာက္ေအာင္ တက္ခဲ႕ပါတယ္… ကိုယ္ဒီလိုတက္ခဲ႕တာကို လူၾကီးပိုင္းဘယ္သူကမွ မသိလိုက္ၾကေပမယ့္ အဲဒီအလုပ္ကေန ထြက္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္႕အထက္လူၾကီးကို အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာျပျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. ေလာကမွာ ဘယ္အရာကိုမွ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ျခယ္လို႕မရသလို လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုးတက္ ေအာင္ျမင္ေရး လမ္းေၾကာင္းကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ႕ အဲဒီ လုပ္ငန္းခြင္ဟာ ႏွစ္လိုဖြယ္မရွိတဲ႕ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႕သိေအာင္ ကိုယ္္ ေျပာျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. အဲဒီမွာလည္း ၆လေလာက္သာ လုပ္ျပီး ထြက္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္…
ေနာက္ၾကံဳရတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ကေတာ႕ ႏိုင္ငံျခားသားပိုင္ Company တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္.. ႏိုင္ငံျခားသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အလုပ္လုပ္ေနတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ျဖစ္ပါတယ္.. ဒီမွာလည္း စိတ္ဆင္းရဲစရာျပည္႔ေနတဲ႔ မေပ်ာ္ရႊင္စရာ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္. ႏိုင္ငံျခားသားလက္ေအာက္မွာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို မလံုျခံဳျခင္းဆိုတာကို ခံစားရပါတယ္.. သူေဌးျဖစ္သူကလည္း ၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီးေလးေတြကို သူတို႕ႏိုင္ငံျခားသား ၀န္ထမ္းေတြနဲ႕ နီးစပ္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္တဲ႕ မႏွစ္ျမဳိ႕ဖြယ္ လူစားမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္.. ထိကပါးရိကပါး ေျပာတတ္တဲ႕ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕ ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္တိုင္း စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ျပဳလုပ္တဲ႕ ဒင္နာပြဲကို အျမဲတက္ရတဲ႕ ဒုကၡကို ဘယ္လိုမွ သည္းခံႏိုင္ဖို႕ မရွိေတာ႕လို႕ သိပ္ေကာင္းမြန္တဲ႕ လစာရခဲ႕ေပမယ့္ အလုပ္ထြက္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. ဒီလို လုပ္ငန္းခြင္မ်ိဳးကေတာ႕ သည္းမခံႏိုင္ဖို႕ေကာင္းတဲ႕ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ လုပ္ငန္းခြင္ျဖစ္ပါတယ္..
အဲဒီကာလမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႕ အတူတူေနျဖစ္ပါတယ္.. သူပိုင္တဲ႕ တိုက္ခန္းမွာပါ.. ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုဘဲ အလကားေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ပိုက္ဆံမေပးရတဲ႕ အတြက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ ထမင္းဗူးကို တာ၀န္ယူျပီး စီစဥ္ေပးရပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ သူ႕အမ်ိဳးအေဆြေတြရဲ႕ ကိစၥေတြပါ လုပ္ေပးရျခင္းပါပဲ.. သူ႕ေက်းဇူးရွိတယ္ဆိုတာ ကိုယ္နားလည္ပါတယ္.. ဒီေလာက္ကို ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ စကားေျပာရင္ အထက္စီး ဆန္လြန္းတာကိုေတာ႕ သည္းခံရတာ အလြန္ခက္ခဲပါတယ္. ေနာက္ဆံုး ဘယ္လိုမွ သည္းမခံႏိုင္တဲ႕အခ်က္က ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြကို စပ္စုျခင္းပါပဲ.. ကိုယ္႕ဒိုင္ယာရီကအစ ခိုးဖတ္တတ္တဲ႔ ဒီလို သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးနဲ႕ အတူ ေနေနရတာ သိပ္စိတ္ပ်က္လာမိပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႕ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း သီးသန္႕ေနဖို႕ စီစဥ္ျပီး သူငယ္ခ်င္းဆီကေန ရုန္းထြက္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. ပိုက္ဆံကုန္ေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာခဲ႕ပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးၾကံဳရတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ကေတာ႕ သိပ္ကိုေကာင္းမြန္ပါတယ္.. ၀န္ထမ္းအခ်င္းခ်င္းၾကား ၾကံဳရတဲ႕ အေသးအမႊား ျပႆနာေလးေတြ၊ လုပ္ငန္းခြင္ရဲ႕ အခက္အခဲေလးေတြ ရွိတတ္တာကလြဲလို႕ ေနေပ်ာ္ခ်င္စရာ လုပ္ငန္းခြင္ကေလးပါ.. ႏုိင္ငံျခားနဲ႕လည္း ဆက္အသြယ္ အမ်ားၾကီး လုပ္ခြင္႕ရတဲ႕ အတြက္ ၀န္ထမ္းေတြ အတြက္လည္း တိုးတက္ေစႏိုင္တဲ႕ ေနရာပါ.. ဌာနဆိုင္ရာေတြနဲ႕လည္း ၀င္ထြက္သြားလာခြင္႕ရတဲ႕အတြက္ အေတြ႔အၾကံဳေကာင္းမ်ားစြာ ရရွိခဲ႕တဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ႕ သင္တန္းေတြကိုလည္း Company မွာတင္ ဆရာေတြေခၚျပီး သင္တန္းေပးတဲ႕ အတုယူစရာ လုပ္ငန္းခြင္ျဖစ္ပါတယ္.. ဒီလုပ္ငန္းခြင္ကေန ကိုယ္ေနာက္ထပ္ ဒီပလိုမာ ၂ခု ထပ္ယူျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. လုပ္ငန္းခြင္ကိုလည္း မထိခိုက္ေစဘဲ ရယူႏိုင္ခဲ႕တာျဖစ္ပါတယ္.. ဒီအတြက္ ပင္ပန္းခဲ႕ရတာေတြ စေတးခဲ႕ရတာေတြကေတာ႕ အမ်ားၾကီးပါပဲ.. ဒါေပမဲ႕ ရလာတဲ႕ ရလာဒ္အတြက္ေတာ႕ ပင္ပန္းေပမယ္႕ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ခဲ႕ရပါတယ္..
ကိုယ္႕ရဲ႕ စိတ္သေဘာကေတာ႕ အလုပ္ကို အလုပ္နဲ႕တူေအာင္လုပ္ခ်င္ျပီး လူမႈေရးရႈပ္ေထြးတာမ်ိဳးကို မၾကိဳက္ပါဘူး.. အဲလိုေနရာမ်ိဳးမွာလည္း မလုပ္ခ်င္ပါဘူး.. ကိုယ္က ေကာင္းရက္နဲ႕ ေနလို႕မေပ်ာ္တဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္မ်ိဳးဆိုရင္ လစာဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း ရုန္းထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားမွာပါပဲ.. ရုန္းမထြက္ႏိုင္ခင္ တစ္ေန႕အထိေတာ႕ သည္းခံျပီးလုပ္မွာျဖစ္ေပမယ့္ လံုး၀သည္းမခံႏိုင္တဲ႕တစ္ေန႕ သို႕မဟုတ္ လံုး၀ကို မသင္႕ေတာ္တဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္သာ ျဖစ္ေနခဲ႔ရင္ေတာ႕ အျမန္ဆံုး ရုန္းထြက္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားတတ္ပါတယ္.. ဒီလိုပါပဲ ဘယ္လူမႈ၀န္းက်င္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္႕စိတ္ကို မေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ႕ေနရာ၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင္႕မရတဲ႕ေနရာ၊ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနရတဲ႔ ေနရာ၊ ကိုယ္႕တက္လမ္းေတြကို ပိတ္ပင္ထားတဲ႕ ေနရာသာ ျဖစ္ေနခဲ႕ရင္ ရုန္းထြက္မွာပါပဲ.. ကိုယ္႕စိတ္ကို နာက်င္ေစတဲ႕ေနရာေဒသ ပတ္၀န္းက်င္၊ စိတ္ရႈပ္ေထြး မြန္းၾကပ္ေစတဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္၊ စိတ္ညစ္ႏြမ္းေစတဲ႕ လူမႈ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမ်ိဳးကို လံုး၀မၾကံဳေတြ႔ခ်င္ပါဘူး… ကိုယ္႕စိတ္ကို အနာတရ ျဖစ္ေစမယ့္ လူမႈ၀န္းက်င္ဆိုရင္လည္း ဒီ၀န္းက်င္ကေန စြန္႕ခြာဖို႕ ၾကိဳးစားမွာပါ..
လူတိုင္းကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခဲလွေပမယ္႕ ကိုယ္ခင္မင္တဲ႔ သူေတြအေပၚမွာေတာ႕ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ တန္ဖုိးထား ဆက္ဆံခ်င္ပါတယ္.. ကိုယ္႕အေပၚ တစ္က်ပ္ဖိုး ေကာင္းရင္ေတာင္ တစ္ရာဖိုးေလာက္ ျပန္ေကာင္းေပးခ်င္ခဲ႕သူပါ.. ထိုသူမ်ားကိုလည္း ကိုယ္ကသာ အကူအညီေပးခ်င္ပါတယ္.. ဘယ္အကူအညီ မ်ိဳးကိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ မျငင္းပယ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ လိုအပ္သမွ် လုပ္ေပးခ်င္မိပါတယ္.. ဒါကို ကိုယ္နဲ႕ ရင္းရင္းႏီွးႏွီး ခင္မင္ခဲ႕သူတိုင္းက သိၾကပါတယ္.. သို႕ေသာ္လည္း လုပ္ငန္းခြင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လူမႈ၀န္းက်င္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သည္းခံျခင္း ဆိုတဲ႕ေနရာမွာေတာ႕ အတိုင္းအတာ ရွိပါတယ္.. အတိုင္းအတာထက္ ေက်ာ္လြန္ခဲ႕ျပီ ဆိုရင္ေတာ႕ စိတ္ပ်က္စြာနဲ႕ ဥပကၡာျပဳလိုက္ဖို႕သာ ကိုယ္ဆံုးျဖတ္မွာပါ.. ကိုယ္႕ရဲ႕ ပင္ကိုယ္သဘာ၀ တစ္သီးတစ္သန္႕ ေနတတ္တဲ႕စိတ္က သူမ်ားကိုလည္း ေစာ္ကားဖို႕ ၀န္ေလးသလို ကိုယ္႕ကို ေစာ္ကားရင္လည္း ခံႏိုင္ရည္ နည္းပါးပါတယ္.. အဲလို ေစာ္ကားခံရရင္လည္း တႏု႔ံႏုံ႔နဲ႕ ေမ႕ေပ်ာက္ႏိုင္ဖို႕ ခဲယဥ္းပါတယ္… စိတ္မနာႏိုင္တဲ႕ အခ်ိန္အထိ သည္းခံႏိုင္ေပမဲ႕ စိတ္ထဲမွာ နာသြားခဲ႕ျပီ ဆိုရင္ေတာ႕ အဲဒီ ၀န္းက်င္ကေန ကိုယ္ရုန္းထြက္မွာပါ.. ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ဖြယ္ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး၊ လူမႈ၀န္းက်င္မ်ိဳးေလးကို တန္ဖိုးထားျပီး လိုခ်င္မိေပမဲ႕လို႕ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင္႕တဲ႕ နားလည္ေႏြးေထြးေသာ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး၊ လူမႈ၀န္းက်င္မ်ိဳး မျဖစ္လာခဲ႕ဘဲ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ေရာက္ေနျပီ ဆိုရင္ေတာ႕လည္း အဲဒီေနရာေလးကေန ဥပကၡာတရား ဆိုတာကို လက္ကိုင္ထားလို႕ ကိုယ္ ေက်ာခိုင္းႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ႔မွာပါ.. ……
ပန္းႏုႏွင္းဆီ
8 comments:
ဟုတ္တယ္..ပန္းနုေရ..
ဥပကၡာတရားဆိုတာလဲတခါတရံမွာ
လိုအပ္တယ္..
ခင္မင္စြာျဖင့္.....blackroze
ပန္းနုေရ..အလုပ္ကေနလစ္တုန္း
လာသြားတယ္။
ဘ၀အေတြ႕အၾကဳံအခက္အခဲၾကားက
ကုိယ္လုိခ်င္တာကုိအရယူနုိင္ခဲ႔တဲ႔ပန္းနုကုိ
အားက်မိတယ္။
ျဖတ္သန္းေနရသည္႔ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး
အဆင္ေျပပါေစကြယ္။
ဘ၀အေတြ႔အၾကံဳက ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ မပန္းႏုေရ.... ေလာကၾကီးအလယ္မွာ ကိုယ္က ဘယ္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ က်င္လည္ရမယ္ဆိုတာကို မသိႏိုင္ေတာ့ ၾကံဳလာသမွ်ကို တခါတေလ ဥပကၡာျပဳႏိုင္ရင္ ခံစားရမွာေတြ သက္သာမွာပါ.... း))))
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
အခက္အခဲၾကားထဲကေနႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ညီမပန္းႏုကိုခ်ီးက်ဴးေလးစားမိပါတယ္.။
ဘယ္ပတ္၀န္းက်င္ကိုပဲေရာက္ေရာက္ဥေပကၡာတရားကိုလက္ကိုင္ထားတာ
ေကာင္းသလို...........တဘက္ကလည္း စိတ္ခ်မ္းေျမ႔မႈရမဲ့
စိတ္အေျခခံေလးေတြ ေမြးျမဴထားႏိုင္ရမယ္..။
အစစအရာရာ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္မႈရိွပါေစေနာ္..။
ခင္မင္စြာ
မသဒၶါ
ပန္းႏုေရ.......
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ......။
အဲ့ဒီလို ၀န္းက်င္မ်ိဳးေတြကေတာ့ ေက်ာခိုင္းပစ္ခဲ့တာ မမွားပါဘူးဗ်ာ...။
ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ဆိုတာ.......ကိုယ့္အေပၚမွာမူတည္ေနတတ္တာမ်ိဳးဆိုတယ္ေလေနာ္ဗ်......။
သင္တန္းေတြတက္ခဲ့တာကိုဖတ္ရေတာ့ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္.....တစ္ကယ္ဗ်ာ.....။
ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္......
ဏီလင္းညိဳ
ဥေပကၡာျပဳသင့္တဲ့အရပ္၊ ဥေပကၡာျပဳသင့္တဲ့သူေတြကုိေတာ့ ေစာေစာစီးစီး ဥေပကၡာျပဳလုိက္တာ အေကာင္းဆုံးပါဘဲ ပန္းႏုေရ။ အေတြ႔အႀကဳံအစစ္အမွန္ေလးေတြကို ဖတ္ရတာ အလြန္တန္ဖုိးရွိပါတယ္။ ဒါမွ လူ႔ေလာကႀကီးအေၾကာင္း သိခြင့္ရမွာေလ။
ဘဝကေပးတဲ့သင္ခန္းစာေတြက တန္ဖိုးရိွပါတယ္
ကိုယ့္အေပၚ မေကာင္းတာေသခ်ာရင္ေတာ့ ဥေပကၡာ ျပဳလိုက္ေပါ့ ညီမရယ္။
အေတြ႔ၾကံဳေလးေတြ လာဖတ္သြားတယ္ မနွင္းဆီ း)
ဥေပကၡာျပဳသင့္တင္ထင္ရင္ ျပဳလုိက္ပါ.. ေရွ႕ ရဲရဲသာဆက္ေလွ်ာက္
ေအာင္ျမင္မႈေတြေစာင္႔ၾကိဳေနတယ္ဗ် း)
Post a Comment
ေကာ္မန္႔ေလးေတြအတြက္ေက်းဇူးပါေနာ္..
အမွတ္တရ သိမ္းထားခ်င္ပါတယ္..