သူမ ဒီျမိဳ႕ကေလးကို ေရာက္ေနတာ တစ္ပတ္တိတိ ရွိခဲ႕ျပီ။ ျမိဳ႕ကေလးက တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းေသာ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ ကေလး၊ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕လံုးကေန ဘယ္ေနရာကိုၾကည္႕ၾကည္႕ ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္း ေတြကိုသာ ျမင္ရသည္။ ေတာင္တန္းေတြ ၀ိုင္းပတ္ ကာရံထားေသာ ခ်စ္စရာျမိဳ႕ကေလး ျဖစ္သည္။ ျပာမိႈင္းေနေသာ ေတာင္တန္းေတြကို ၾကည္႕ရသည္မွာ လြမ္းစရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ေခါင္းစဥ္တပ္မရေသာ လြမ္းဆြတ္ျခင္း တစ္မ်ိဳးက ဒီျမိဳ႕ကေလးကို ေရာက္စကတည္းက သူမ ခံစားေနမိသည္။ ေတာင္တက္ ေတာင္ဆင္းေတြ ေပါလွေသာ လမ္းေတြတစ္ ေလွ်ာက္ မနက္ခင္းတိုင္း သူမ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ေလ႔ရွိသည္မွာ စေရာက္ျပီး ေနာက္ေန႕ မနက္ကတည္းက ျဖစ္သည္။
ဒီျမိဳ႕ကေလးက ေအးခ်မ္းေသာ ရာသီဥတု ရွိသည္႕ျမိဳ႕ ျဖစ္၍လားမသိ ပန္းလည္း အင္မတန္မွ ေပါသည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး သူမ သိေသာပန္းကေလးမ်ား၊ သူမ မသိေသာ ပန္းမ်ားစသည္တို႕ကို အေရာင္ အေသြးစံု၊ ေမႊးရနံ႔စုံလင္စြာ ေတြ႔ရတတ္သည္။
မနက္ခင္း ေအးစိမ္႕စိမ္႕ လင္းျဖာေနေသာ ေနျခည္ႏုႏုေလးေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ပန္းေရာင္စံုတိုရဲ႕ ရနံ႕ကို ခံစားရသည္မွာ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လို လွပစြာစြဲမက္ဖို႔ ေကာင္းသည္။သူမက ေတာေတာင္ေတြကို ခ်စ္သလို ပန္းေတြကိုလည္းခ်စ္သည္။ ၿပီးေတာ႕ ရနံ႕ေတြကို စြဲစြဲမက္မက္ ခ်စ္ခင္စြဲလန္းသည္။ သူမတြင္ ရနံ႔ႏွင္႕ပတ္သက္၍ အာရံုခံစားမႈ အားေကာင္းသည္ ဆိုရမည္။ အျခားသူမ်ား မရႏိုင္ေသာ ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ သင္းရနံ႕မ်ိဳးကိုပင္ သူမႏွာေခါင္းက ခံစားလို႕ရသည္။ ေမႊးရနံ႔တစ္ခုကိုရလွ်င္ မည္သည္႕ပန္းရနံ႔၊ ဆိုတာကို ခြဲျခားႏိုင္သလို ေရေမႊးဆိုလွ်င္လည္း အနံ႔ရသည္ႏွင္႕ မည္သည္႕ေရေမႊးအမ်ိဳးအစားဟု သူမ အလြယ္တကူ ခြဲျခားႏိုင္စြမ္းသည္။
ဒီေန႕မနက္လည္း လမ္းကေလးေလွ်ာက္ရင္း ေမႊးပ်ံ႕ေနေသာ ပန္းရနံ႔တို႕ကို ရႈရိႈက္ကာ စိတ္လက္ေအးခ်မ္း ၾကည္ႏူးမႈကို ခံစားေနမိသည္။ သိပ္ကိုခ်မ္းေျမ႕ဖို႕ေကာင္းတဲ႕ မနက္ခင္းေလးပါဘဲ။ ရန္ကုန္လို ျမိဳ႕ၾကီးမွာ မရႏိုင္တဲ႕ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ၊ သာယာၾကည္ႏူးမႈေတြက ဒီျမိဳ႕ကေလးကို တစ္သက္မေမ႕ႏိုင္ေအာင္ သူမကို ဆြဲေဆာင္လို႕ ေနသည္။ အလုပ္ေတြပစ္ထားခဲ႕ျပီး စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဒီျမိဳ႕ကေလးဆီ ခရီးထြက္လာမိတာ သူမ သိပ္မွန္သည္ဟုသာ ထင္ေနမိသည္။ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ မြန္းၾကပ္လြန္းေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ လူေနမႈစနစ္ထဲ စီးေျမာေနရတာ စိတ္ေရာ လူပါ ပင္ပန္းလြန္းလွသည္။
ဒီေနရာမွာေတာ႕ ဆိတ္ျငိမ္ေအးခ်မ္းျခင္း၊ လွပသာယာျခင္း စသည္တို႕က သူမအာရံုကို လတ္ဆတ္ၾကည္လင္ ေနေစေတာ႕သည္။ ျပန္ဖို႕ေတာင္ သူမ မစဥ္းစားခ်င္ေသးပါ။ သူမဒီျမိဳ႕ကေလးကို ခ်စ္သည္။ အေတြးေတြ ျဖင္႕ ေလွ်ာက္လာရင္း ဒီေန႕ေတာ႕ သူမ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးေသးေသာ ျမိဳ႕ပတ္လမ္းဘက္ ေလွ်ာက္မည္ဟု စိတ္ကူးလိုက္မိကာ ေလွ်ာက္လက္စ လမ္းကေလးဆီမွေသြဖည္ကာ ျမိဳ႕ပတ္လမ္းကေလးဆီ ဦးတည္မိေတာ႕ သည္။
စိမ္းလ႔ဲၾကည္လင္ေနေသာ ေရကန္ေဘးတစ္ေလွ်ာက္ကို ေက်ာ္ျဖတ္အျပီးတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေရးျခံကေလးမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ ျခံကေလးမ်ားမွာ သီးပင္စားပင္မ်ားႏွင္႕ အမ်ိဳးစံုလင္လွေသာ ပန္းေရာင္စံုတို႕ကို စိုက္ပ်ိဳးထားၾကသည္။ က်ယ္၀န္းေသာ ျခံၾကီးတြင္ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ ပန္းေရာင္စံုတို႕မွာ ေဆးေရာင္စံုလင္လွေသာ ေကာ္ေဇာတစ္ခ်ပ္ ျဖန္႕ခင္းထားသည္႕ႏွယ္ တစ္ကန္႕စီ တစ္ကြက္စီ သူ႕အေရာင္ႏွင္႕ သူ လွပလြန္း လွသည္။
ထို ပန္းျခံမ်ား ၄ျခံ ၅ျခံေလာက္ကို ေက်ာ္လြန္လာျပီးေသာ္ စိုက္ခင္းတစ္ခုရဲ႕ ျခံ႔ေရွ႕အေရာက္မွာ ပန္းအေရာင္ဆန္းဆန္းေလးကို ျမင္လိုက္မိ၍ သူမအလြန္ စိတ္၀င္စားသြားမိသည္။ ပန္းပင္ေလးက လီလီပန္းပင္ႏွင္႕ ဆင္ဆင္တူသည္။ ပန္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူမ သိေသာ္လည္း ဒီပန္းကိုေတာ႕ သူမ မသိပါ.. အပြင္႕လည္း လီလီပန္းႏွင္႔ တူသည္။ အေရာင္ကခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေသာ ရွားပါးသည္႕ အစိမ္းေဖ်ာ႕ေရာင္ကေလး.. ပန္းပင္မ်ားက ျခံေရွ႕ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အစုလိုက္ ေပါက္ေနၾကသည္။
ဒီျခံကလူေတြ စိုက္ထားသည္လား သို႕မဟုတ္ အေလ႕က်ေပါက္သည္လား သူမ မေသခ်ာ။ စိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ျခံထဲတြင္သာ စိုက္လိမ္႕မည္။ လူသူမရွိေသာ ျခံအျပင္တြင္ေတာ႔ စိုက္လိမ္႕မည္မထင္.. ပန္းကေလးေတြကလည္း စနစ္တက် ညီညီညာညာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ျပန္႕က်ဲစြာ သူ႕အစုလိုက္ ေပါက္ေနျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဒီလုိဆိုရင္ သဘာ၀အတိုင္း ေပါက္ေနေသာ အေလ႕က် ပန္းပင္ကေလးမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ျခံထဲသို႕လွမ္းၾကည္႕လိုက္ေသာ္လည္း စိုက္ခင္း အက်ယ္ၾကီးႏွင္႕ ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းတြင္ တိုက္ပု ေလးတစ္လံုးကို ေတြ႕ရသည္။ ျခံအနီးနားတြင္လည္း အိမ္ေျခမ်ား ရွိမေနပါ။ ပန္းပြင္႕ေလးရဲ႕ အနားနား တိုးကပ္ၾကည္႕မိေတာ႕မွ ထပ္ျပီးထူးဆန္းတာကို သူမ ေတြ႔ရေတာ႕သည္။ အနံ႕.ဒီပန္းရဲ႕ အနံ႔ ..သိပ္ကို ထူးဆန္းသည္။ သူမ သိေသာ ဘယ္ပန္းတို႕ရဲ႕ ရနံ႕ႏွင္႕မွ မတူ။ သူ႕ေမႊးရနံ႔က စူးစူးရွရွႏွင္႔။ သို႕ေသာ္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ ရနံ႔မ်ိဳး။ ျပင္းေတာ႕ အလြန္ ျပင္းထန္သည္႕ေမႊးရနံ႔။
အိုး..ဒီပန္းရနံ႔မ်ိဳးဟာ ေရေမႊးေဖာ္စပ္တဲ႕ေနရာမွာသာ သံုးမယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းလိမ္႕မည္ ပန္းရနံ႕ကို မ်က္လံုးေလး မိွတ္၍ သူမႏွလံုးအိမ္ထဲထိေရာက္ေအာင္ ရႈရိႈက္မိရင္းမွ စဥ္းစားလိုက္မိသည္႔အေတြးကို သူမ ဘာသာ ျပန္ရယ္ခ်င္မိေသးသည္။ သူမေရေမႊးၾကိဳက္တာႏွင္႕ဘဲ သိပ္ေမႊးေသာ ယခုပန္းနံ႕ကို ေရေမႊး ေဖာ္ဖို႕ စိတ္ကူးေနျပန္သည္။
သူမ ပန္းပြင္႕ေလးဆီမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ အာရံုစူးစိုက္ေနမိသည္မသိ အနားနားကပ္ျပီး ေပၚလာေသာ ဆိုင္ကယ္ ဟြန္းသံေၾကာင္႕ ဆတ္ခနဲ ျဖစ္ကာ လန္႕သြားမိရသည္။ နီညိဳေရာင္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးက သူမအနီးနားမွာ ရပ္လိုက္တာေတြ႔လိုက္ရျပီး ဆိုင္ကယ္ေပၚမွာ သူမနဲ႕ရြယ္တူ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ ။ မ်က္ႏွာထားက ခပ္တင္းတင္း။
“ေဟ႕ ဘာလုပ္ေနတာလဲ. ပန္းခူးေနတာလား”
ဟု သူမကို လွမ္းေမးသည္..........
"မင္းက ဘယ္သူလဲ .. ဘာလို႕ေမးတာလဲ"
သူမျပန္အေမးတြင္....
“တို႕က ဒီျခံပိုင္ရွင္ရဲ႕ သမီးဘဲ၊ ဆိုင္ကယ္ကို ေျဖးေျဖးေမာင္းလာတာ ၾကာျပီ။ ဒီလမ္းထိပ္ေရာက္ကတည္းက မင္းကို ဒီေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတာေတြ႕လို႕ ေမးေနတာ.. ပန္းေတြကို ခူးမလို႕ လုပ္ေနတာမဟုတ္လား.. ဒီလို စည္းမရွိ ကမ္းမရွိ မခူးပါနဲ႕.. သူ႕ဟာသူ လွေနတာကို ဖ်က္ဆီးခ်င္တဲ႕ စိတ္ဓာတ္က ခ်ီးက်ဴးစရာေတာ႕ မဟုတ္ဘူးေနာ္..
"ဟ ဘလိုင္းၾကီးပါလား.. တို႕ကဒီပန္းေတြကို ခူးေနတာ မင္းေတြ႕လို႕လား.. အေရာင္ကေလးက လွျပီး၊ အနံ႕ကေလးကလည္းေမႊးလြန္းလို႕ စိတ္၀င္စားျပီး အနီးကပ္ၾကည္႕ေနတာဘဲ ရွိတယ္.. မင္းပန္းကို တစ္ပြင္႕မွ တို႕မခူးရေသးပါဘူး"
ထို ေကာင္မေလးကို ျပန္ေျပာလိုက္ရင္းက ပန္းကေလးေၾကာင္႔ ရလိုက္ေသာ ၾကည္ႏူး ရႊင္လန္းေနေသာ စိတ္မ်ား တမဟုတ္ခ်င္း ေပ်ာက္ဆံုးသြားကာ ေဒါသစိတ္ကေလး ခို၀င္လာသည္။ ဒီေတာ႕မွ ထိုေကာင္မေလး က သူမလက္ထဲကို ေသခ်ာၾကည္႕ျပီး ပန္းတစ္ပြင္႕တစ္ေလမွရွိမေနေသာ သူမလက္ဗလာ ကို ေတြ႕သြား ေတာ႕မွာ မ်က္ႏွာတြင္ အားနာရိပ္တို႕ ျဖတ္ေျပးသြားသည္။
“အိုး ေဆာရီးပါ.. စိတ္မရွိပါနဲ႕.. တို႕က ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႕ မင္းဒီမွာထိုင္ျပီး ပန္းေတြခူးေနတယ္လို႕ ထင္လိုက္မိလို႕ပါ.. ျပီးေတာ႕ဒီပန္းေတြက ဒီျမိဳ႕မွာ ရွားတယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတယ္..ဒီေတာ႕ လူေတြက အလစ္မွာ လာလာခူးတတ္ၾကလို႕ေလ…”
သူမစကားက ထူးဆန္းေပစြ.. ရွားပါးသည္ေျပာျပီး ပန္းေတြကို ျခံအျပင္ဘက္တြင္ လာစိုက္ထားသည္မွာ အနည္းငယ္အံ႕ၾသစရာ ေကာင္းေနသည္။
“ဘာလဲ ရွားတဲ႕ပန္းေတြကို ျခံအျပင္မွာ လာစိုက္ထားလို႕ မင္းအံ႕ၾသသြားတယ္ ထင္တယ္.. တကယ္က ဒီလိုပါ..ဒီပန္းက ညနက္လာေလ အနံ႔ျပင္းလာေလဘဲ.. ခုေတာင္ မင္းေတြ႔တဲ႕ အတိုင္း သူ႕အနံ႕ကသိပ္ကို စူးရွတာ.. ညဘက္ဆို သူ႕အနံ႔က မၾကိဳက္တဲ႕သူဆို မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ကို ျပင္းတာ..ဒီျခံထဲမွာေနတဲ႕ တို႕ ဦးေလးတစ္ေယာက္က ပန္းနံ႕စူးစူးေတြဆို မခံႏိုင္ဘူး၊ သူ႕မွာ ပန္းနာရင္ၾကပ္ ရွိတယ္ေလ.. ဒါေၾကာင္႕ ဒီပန္းကို ဒီျခံအျပင္ဘက္မွာ လာစိုက္ထားတာ..ဒါနဲ႕ စကားမစပ္ မင္းၾကည္႕ရတာ ဒီျမိဳ႕ကနဲ႕ မတူဘူး ဧည္႕သည္ထင္တယ္.. ”
“အင္း ဟုတ္တယ္ တို႕က ဒီျမိဳ႕ကိုအလည္လာတာ.. ဒီဘက္လမ္းကို တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးေသးလို႕ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ဒီပန္းကေလးေတြေတြ႔ေတာ႕ မေနႏိုင္ဘဲ ေသခ်ာလာၾကည္႕ေနမိတာ.. တို႕က ေမႊးတဲ႕အနံ႕ဆို အကုန္ၾကိဳက္တယ္.. ပန္းဆိုရင္လဲ သိပ္သေဘာက်တယ္.. အထူးသျဖင္႔ ကိုယ္မသိေသးတဲ႕ ပန္းေတြကို သိပ္စိတ္၀င္စားတယ္”
သူမ ျပန္ေျဖစကားအဆံုးတြင္ ထုိေကာင္မေလးက ျပံဳးလိုက္ရင္း
"တို႕နဲ႕ တူတာေပါ႕.. တို႕ကလဲ ပန္းေတြကိုသိပ္ခ်စ္တာ ဒီပန္းေလးေတြကိုလဲ အရမ္းႏွေျမာတာ.. ဒါေၾကာင္႕ ခုနက မင္း ပန္းခူးေနတယ္ထင္လို႕ ရုတ္တရက္ဆို ထူပူသြားျပီး ေျပာမိတာ..ျပီးေတာ႕ တို႕က ပန္းဆိုရင္အပင္မွာ လွေနတာမ်ိဳးကို ပိုျပီးသေဘာက်တယ္ေလ.."
သူမ ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ႕ပါ.. ႏႈတ္ခမ္းေလး တြန္႕ကာျပံဳးလိုက္ရင္း ေခါင္းေလးသာ ညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူမပန္း သူမသေဘာေပါ႕.. ႏွေျမာသည္ျဖစ္ေစ..ရက္ေရာသည္ျဖစ္ေစ သူမႏွင္႕မဆိုင္ပါ၊ လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ေသာပစၥည္းအတြက္ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားခြင္႕ရွိပါသည္။ အျငင္းပြားစရာ မရွိပါ။ သို႕ေသာ္ သူမကို ပန္းခူးတာမေတြ႔ေသးဘဲႏွင္႕ အရမ္းကာေရာ စြပ္စြဲေျပာဆိုထားျခင္းအတြက္ေတာ႕ ခုခ်ိန္ထိ ေက်လည္မႈ မရွိေသးပါ၊ လူဆိုသည္မွာ ကိုယ္ေသခ်ာ မသိေသးေသာကိစၥကို အလြယ္တကူ မစြပ္စြဲသင္႕၊ စကားမကၽြံသင္႕ဘူး မဟုတ္လား။
"ေအာ္ မင္းက ဒီပန္းေလးေတြကို ေသခ်ာ ၾကည္႕ေနတာ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက် လို႕လား၊ မင္းလိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ခူးသြားပါေလ။ တို႕ မင္းကို လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါ႕မယ္၊ မင္းၾကည္႕ရတာ ပန္းေတြကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တတ္မဲ႕ပံု ရတယ္၊ မင္းမ်က္ႏွာေပၚမွာ ပန္းေတြကို အျမတ္တႏိုး ရွိတတ္တဲ႔ အရိပ္အေယာင္ ေပၚေနတယ္။ "
ထိုေကာင္မေလးကခုေတာ႕လည္း ရက္ရက္ေရာေရာပါဘဲ .. သူမကို ခူးသြားဖို႕ ေျပာေနျပန္ေလျပီ..သို႕ေသာ္ သူမအေနႏွင္႕ေတာ႕ ထိုပန္းကေလးမ်ားကို ခူးယူဖို႕ စိတ္ကူးမရွိေတာ႕ပါ..
အေစာတုန္းကေတာ႕ ပိုင္ရွင္မရွိေသာ အေလ႕က် ပန္းပင္ကေလးမ်ားလားဟု သူမထင္ခဲ႕မိသည္။ ထိုစဥ္ကလိုဆိုလွ်င္ေတာ႕ ခူးမိေကာင္း ခူးမိပါလိမ္႕မည္၊ ခုလို ပိုင္ရွင္က တယုတယ တန္ဖိုးထားကာ၊ စိုက္ပ်ိဳးထားပါသည္ဆိုေသာ ပန္းကေလးမ်ားကိုေတာ႕ျဖင္႕ ခူးဖို႕စိတ္ကူးမရွိပါ။ ဘယ္ေသာခါမွလည္း ခူးယူမည္မဟုတ္ပါ။ သူမထံတြင္ စြဲစဲြျမဲျမဲယံုၾကည္လက္ခံထားေသာ အသိတရားတစ္ခုက ပိုင္ရွင္ရွိသည္႕ ပစၥည္းမွန္လွ်င္ ပန္းကေလးတစ္ပြင္႕ပင္လွ်င္ ဘယ္ေသာခါမွ မယူပါ ဟူ၍ပင္။
သူမထိုပန္းကေလးရဲ႕ ရနံ႕ကို သိပ္ကို ႏွစ္သက္သေဘာက်ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ခူးယူဖို႕အတြက္ အၾကီးမားဆံုး အဟန္႕အတားက ပိုင္ရွင္ရွိသည္ ဆိုတာဘဲ ျဖစ္ပါသည္။ ပိုင္ရွင္ရွိေသာ ပစၥည္းမွန္သမွ် သူမအေနႏွင္႕ ဘယ္ေလာက္ပင္ သေဘာက် ႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္မည္႕သူ ျဖစ္ပါသည္။ ခုလည္း သူမစိတ္၀င္စားေသာ ဒီပန္းကေလးရဲ႕ ရနံ႔ေလးကို ေနာက္ဆံုးအေနႏွင္႕ ႏွလံုးထဲစြဲျငိေနေအာင္ ရႈရိႈက္လိုက္မိရင္း.....
“တို႕သြားေတာ႕မယ္။ မင္းပန္းကိုလဲမခူးေတာ႕ပါဘူး.. ခုလို ခူးခြင္႕ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္. ဒါေပမဲ႕ တို႕မခူးပါဘူး။ သြားေတာ႕မယ္"
ဟု ေကာင္မေလးကို လွမ္းေျပာလိုက္ရင္း ထိုပန္းကေလးေတြေရွ႕မွ ခ်ာကနဲ လွည္႕ထြက္ခဲ႔ေတာ႕သည္။
ရွဴရွိက္ခဲ႕မိေသာ ရနံ႔ေလးအတြက္ေတာ႕ျဖင္႕ အျပစ္မရွိေလာက္ဘူး ထင္ပါသည္။ ရနံ႔ေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္လြန္းသည္ကိုး။ ေကာင္မေလးကေတာ႕ နားမလည္ႏိုင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင္႕ သူမကို ေငးၾကည္႕ျပီး က်န္ခဲ႕ေလာက္ပါသည္။ ေစာေစာက စြပ္စြဲမိေသာစကားေၾကာင္႕ သူမစိတ္ဆိုးျပီး ပန္းမခူးေတာ႕ဘူးဟု ထင္ေကာင္းထင္ေပလိမ္႕မည္။ တကယ္တမ္းေတာ႕ စိတ္ဆိုးျပီး မခူးတာထက္ ပိုင္ရွင္ရွိေသာ ပန္းမို႕လို႔ သူမ မခူးတာျဖစ္ေၾကာင္း ထိုေကာင္မေလး နားလည္ႏိုင္မည္ မထင္ပါ။
သို႕ေသာ္ သူမကေတာ႕ ေနာက္ကို တစ္ခ်က္ေလးမွ ျပန္လွည္႕မၾကည္႕ေတာ႔ဘဲ စိတ္တြင္းမွလည္း ေနာက္ေန႕ေတြမွာ ဒီလမ္းဘက္ကို ေျခဦးလွည္႕ေတာ႕မည္ မဟုတ္ေၾကာင္းေတာ႕ျဖင္႕ သူမကိုယ္သူမ ေသခ်ာလွပါသည္ေလ။
ပန္းႏုႏွင္းဆီ
7 comments:
ပိုင္ရွင္ရိွတဲ႔ ပန္းဆို မခူးဘူးဆိုတဲ႔ သေဘာေပါ႔ေနာ္ ...
ဟုတ္တယ္ေနာ္ ပုိင္ရွင္ရိွမွေတာ႔ ပုိင္ရွင္က ရက္ေရာလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ...
ပန္းက အခူးခံခ်င္လို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုင္ရွင္ရိွတယ္ဆိုတဲ႔ ျပည္႔ညက္ေၾကာင္႔ မခူးသင္႔ေတာ႔ပါဘူးေလ ... း)))
ပိုင္ရွင္က လိုလားေနျပီးေတာ့ ပိုင္ရွင္ေရွ႕မွာဆိုရင္ေတာ့ အျပစ္မရွိပါဘူး...။ လိုခ်င္ရင္ ခူးသြားလိုက္ပါေလ.... း))))
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ပုိင္ရွင္ ပုိင္ရွင္။
အင္း ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ပုိင္ရွင္ရွိတဲ့ ပစၥည္းမွန္သမွ် မယူမိတာအေကာင္းဆုံးပါဘဲ။ ပုိင္ရွင္ဆီက လုယူရတဲ့ပစၥည္းဟာလဲ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။
အင္းးးး
ပိုင္ရွင္ရွိတဲ႕ပစၥည္းကိုေဝးေဝးကေရွာင္တာအေကာင္းဆံုးပါ..ပန္းနူေရ..
ပုိင္ရွင္ရွိတဲ႔..ပန္းကေလးဆုိရင္ေတာ႔
ေ၀းေ၀းကေရွာင္ကြင္းသြားတာ.အေကာင္းဆုံးပါပဲ။
သိပ္ဟုတ္တာေပါ့....ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင္းေတြနဲ႕မွ ပိုင္ရွင္ရွိတဲ့ပန္းကို ခူးဆြတ္ဖုိ႕ မသင့္ဘူးေလ....ဒီလမ္းေလးဘက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေၿခဦးမလွည့္ေတာ့ဘူးလုိ႕ဆုံးၿဖတ္ လိုက္တာ မွန္ကန္ပါတယ္။
မပန္းႏုေရ႕.........
ပိုင္႐ွင္႐ွိတဲ့ပန္းကို.....မခူးသင့္ဘူးေနာ္.......။
ေတြ႔ေနရရင္ လိုခ်င္စိတ္ျဖစ္မိမွာေၾကာင့္........မျမင္ေအာင္ေနလိုက္တာ...တစ္ကယ္သက္စိတ္သက္သာမွာပါ.....။
လိုခ်င္မိတဲ့အရာတစ္ခု.......ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မ႐ွိတာကလြဲရင္ေပ့ါ......။
ခင္မင္္ျခင္းအားျဖင့္...
ဏီလင္းညိဳ
Post a Comment
ေကာ္မန္႔ေလးေတြအတြက္ေက်းဇူးပါေနာ္..
အမွတ္တရ သိမ္းထားခ်င္ပါတယ္..