ခ်စ္သူေရ
မင္းနဲ႕ငါၾကားက
ခပ္ပါးပါးအမွားတစ္ခုက
ျပင္မရေအာင္ ၾကီးက်ယ္လာခဲ႕ျပီ
လမ္းခြဲတယ္ဆိုတဲ႕စကား
နႈတ္ဖ်ားေလးကေန
ဘယ္သူက လြယ္လြယ္နဲ႕မ်ား
ေျပာထြက္ခ်င္ပါ႕မလဲကြယ္..

လိုအပ္လို႕ေျပာတယ္ဆိုေပမဲ႕
ငါ႕ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး နာက်င္ပဲ႕ေၾကြရတာပါဘဲ..
ကုိယ္႕ေဖာ္တဲ႕အဆိပ္ကိုယ္ျပန္မ်ိဳရသလို
ငါ႕ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး အဆိပ္သင္႕ခဲ႕ေပါ႕
တစ္ေျမ႕ေျမ႕ပါဘဲ ကၽြမ္းေလာင္ေနခဲ႕တယ္..
ငါ႕ရဲ႕ညေတြ အိပ္မေပ်ာ္ျခင္းနဲ႕ မိုးလင္းသြားတာ
မင္းသိမွာမဟုတ္ဘူး ခ်စ္သူ..

ကိုယ္႕ဇာတ္ကိုယ္မႏိုင္တဲ႕
ဇာတ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အညႊန္းဟာ
ဖြာရရာက်ဲျပီး အံလြဲေနခဲ႕တာ
စကတည္းကပါဘဲ…
မွားေနမွန္းသိေနခဲ႕ေပမဲ႕
ခ်ိဳျမိန္တဲ႕ အသံေလးတစ္စံုေအာက္မွာ
ရင္ခုန္စြာေပ်ာ္၀င္ခဲ႕တယ္..

ပူေလာင္လြန္းေနတယ္
အေမွာင္ခ်ထားတဲ႕ ငါ႕အခန္းထဲမွာ
ခ်စ္သူရဲ႕ စကားသံကလြဲလို႕
ဘာသံမွ ငါမၾကားလိုဘူး.
ခါးသက္သက္ အိပ္ပ်က္ညေတြက
မနက္မိုးလင္းခ်ိန္ကို ေၾကာက္ေနမိတယ္..

အိပ္မေပ်ာ္ေပမဲ႕ မအိပ္ဘဲ မက္ေနတဲ႕
ဒီအိပ္မက္ကိုဘဲ
ထပ္တလဲလဲ ျပန္တမ္းတတယ္..
ေအာ္.. တကယ္တမ္းေတာ႕
လမ္းခြဲတယ္ဆိုတာ
မုန္းလို႕ မဟုတ္သလို
မခ်စ္လို႕လဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
ခ်စ္တဲ႕သူ နားလည္မယ္ဆိုရင္
ငါ႔ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ႕
ရင္ခုန္တတ္ခဲ႕ျခင္းအားလံုး
ဘာေၾကာင္႕စေတးပစ္ရတယ္ဆိုတာ
မင္းသိပါေစလို႕ တိတ္ဆိတ္စြာ
ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္.. အေ၀းက ခ်စ္သူေရ။



ပန္းႏုႏွင္းဆီ